Bilmiyorum facia mı,dram mı?
Yaşarken geçip,gitti üstümden.
Anladım ki! yokmuş hayatın kuralı,
Sen! istediğin kadar yap geleni elinden�
Bir arap kızı tanıdım vaktiyle,
İman'ıma adamakıllı yön veren.
Eli kana bulanmış,ama masum cariye,
Canı pek yanmış,gözü dönmüş hiddetten!
Tenler acıyor parmaklıklar ardında!
Bir çare olmalı:hasreti vuslata dönüştüren!
Kulluk ediyor insanoğlu insana,
Küstahlıkta birgün giyecek kefen!
Ne demeli yüreğe,kaosa düşmüş ruh�a?
Yok mudur? içime bir parça huzur eken!
Gördüm ki:kurunun yanında yaş da yanmakta,
Eyy Allah�ım! kurtar kullarını tez elden! ...