Dönüş
gittim
anne karnı kadar bir yol
merhametli bir dünyadan
merhametsiz bir dünyaya gittim
en başı bu değildir yolculuğumun
lakin unutturuldu bana
öncesizliğin sonsuz huzuru
gidişlerimi geliş sanmam
bu yüzdendir şimdi
çizmedim serüvenimi uzun bir süre
bir harita vardı zaten elimde
kalbimde bir isim
ismin zuhurlarını göresim vardı
baktım
gördüklerim bir çocuk kalbi kadardı
büyüdükçe arttı bildiklerim
ve arttı bilmediklerim
cevapsız sorularım kadar bir büyüklükte
kayboluyordum
birbirine bağlandıkça yollar
insanları kavuşturan ben oluyordum
ah dünya dedim sonra
avuçlarımın arasındaki maket
şu küçücük yıldızdan bile
küçüksün demek
sustu
ikrardandı
gerçekleri kabullenmek gerek
mavi bir patika gördüm rüyamda
bembeyaz sularda yüzdüm
gökyüzünde uçtum kanatsız
düşlerimde aydınlık bir hayat
ruhumla cennete seyahat vardı
uyandım
gördüklerim deryada damla kadardı
gittim
insan ömrü kadar bir yol
merhametsiz bir dünyadan
merhametli bir dünyaya gittim
en sonu bu değildir yolculuğumun
lakin bildirilmedi bana
sonsuzluğun ruhumdaki kararı
dostun rızasını beklemem
bu yüzdendir şimdi
5 ocak 2011