Bir anda üstüme bulutlar çöktü,
İnce ince yağmur yağar ağlarım.
Bu sefil bedenim çok çile çekti,
Kaderime boyun eğer ağlarım.
Soğudu dostlarım, akranlar hased,
Meğerse dar günüm onlara fırsat,
Demedim ki düştüm kaldır bir el at,
Ben kendi kendime söver ağlarım.
Tek bildiğim şeydir fırsatı verme,
Etrafına surdan duvarlar örme,
Bilmem ki ne haldi hiç bana sorma,
Gözümden özüme değer ağlarım.
Yalan sahte kader yüzüme gülen,
Yeşerme çağından aniden solan,
Manevi desteği sadakat bilen,
Bundandır göğsümü döver ağlarım.
Allah unutmasın kullar unutsun,
Dostlar kına yaksın hoş bayram etsin,
Git başımdan kader benden inatsın,
Veysel der; Kadere söver ağlarım.