ISS Akbank'ta Alev şefime,
Darılmış şiirimde üç beş lafıma,
Küsmüş bana uğraşırım afıma,
Varsa bende hatam bağışla şefim.
Günler gelir geçer ömürse biter,
Dostluğa can kurban bu bana yeter,
Sanma ki şairi dosltuğu satar,
Etme bana sitem bağışla şefim.
Özür diliyorum değil yakarı,
Kalp kırmamak şairin yoktur çıkarı,
Enginde biterim çıkmam yukarı,
Dost bahçesi matem bağışla şefim.
Şair şiir yazar dayı halaya,
Dağlara taşlara garip sılaya,
Şair senden yine özür diliye,
Şaka sözüm kıtam bağışla şefim.
Yok kimseye karşı kibirim kinim,
Kalbimde saklıdır imanım dinim,
Şiir yazmak ile geçer her günüm,
Hoş gör etme sitem bağışla şefim.
Darıldığım çeşmeden kırk yıl su içmem,
Varsa gerçek dostluk asla vazgeçmem,
Doğruluk ve dürüstlükten hiç şaşmam,
Dostu neden satam bağışla şefim.
Veysel der ki; Alev şefimi üzdüm,
Nedendir neyeki o şiiri yazdım,
Anladım sonunda ben bana kızdım,
Silde yırtıp atam bağışla şefim.