Yaban vadilerin suskunluğunda,
Neşeli coşkulu ezgiler çalıyordum,
Bir çocuk gördüm bir bulutun üzerinde,
Ve gülerek dedi ki bana:
"Bir şarkı çal Kuzu' yu anlatan!"
Sevinçle çaldım ona bir şarkı.
"Kavalcı, bunu yeniden çalar mısın;"
Çalınca da: gözünden yaşlar boşandı.
"Bırak kavalını, mutlu kavalını;
Söyle neşeli şarkılarını keyifle!
Ben de aynı şarkıyı şakıdım yeniden,
O işitmenin sevinciyle hazla ağlarken.
"Kavalcı, otur ve yaz
Bir kitap, hepimizin okuyacağı."
Gözümden yitiverdi,
Ve kopardım bir dal kamıştan,
Ve yonttum bir divit kalem yaptım,
Ve daldırdım ucunu duru sulara,
Ve yazdım mutlu şarkılarımı
Her çocuk sevinsin diye duyunca.