Destanlar okundu dağlara hıçkıra hiç kıra
Yağmur oldu ama hayat vermedi boz kıra
Şiirler yazıldı selamla yollandı yar�lara
Adın hep kötü bilindi hey ayrılık
Girdin aralarına Leyla ile mecnun un
Gözlerinin yaşlarında belki mutlu oldun
Görmesin diye gözleri dumanlara bulut kattın
Onlar ayrı sevenler ayrı diye belki mutlu yattın
Ferhat a dağlar yetmedi engeli sen oldun
Bilinmeyen zamanda zalimin dostu oldun
Şirin defin olurken mekandan mekana
Öbür mekan da buluştular sen toz oldun
Daha niceleri ki en çok seven canı gönülleri
Ayıramadın gerçekten çok ama çok sevenleri
Aldattın yalan mekanda ki saf gözleri
Ayrılmadılar Allah birleştirdi seven güzelleri
.