Sen
sen yağmursuz havaların
puslu yorgun gecelerin
başıma bela insanların
geçmişe kök salmış geleceğimin düşüydün
sen saplantı olmuş fikrimin
aralıksız çalışan beynimin
konurken düğümlenen dilimin
isteyipte söyleyemediği sözüydün
sen yollarıma çıkan engel
atıp kurtulamadığım çengel
ne ben sana geleyim ne sen bana gel
sen gidipte gelememelerimin gelmesisin
sen boşa bakan insan
ne gerçek olabildin ne yalan
seninle ilgili aklımda kalan
tren garında geçen kısacık bir an