Gecenin soğuk düşlü dikenleri
Dolanır kırık yüreğimin çeperlerine
Ak yüzlü dedenin iki kaşı arasından bakarken
Kör düğümü çözülür hayatın…
Ağlatır beni gün batımının düş külleri
Bir çocuk avuçlar rengarenk bilyeleri
Dönüşür mermiye parmak uçlarında
Vurulur akrep ve yelkovanın oklarıyla zaman
Ve baykuş tüner dallarıma
Gün ortasında geceyi yaşarım...
Bir ucu ölüme bir ucu hayata bağlıyım
Gerilir bedenimin zincir halkaları koparım
Başım ölüme akar gövdem hayata düşerim
Mum yakılır ruhumun çıkış noktasında
Ve yanar kelebekler mum ışığında
Üç gün önce doğan şiirimle
Sonsuzluğa uçarım…
Buruşmuş bir sayfanın boşluklarından sızar
Onlar ki kelimelerim
Ak yüzlü dedenin yanaklarından süzülür
Onlar ki gözyaşlarım
Ninnilerin ağıtlaşmasın
Ey benim Anneciğim
Bekle beni geleceğim
Bin defa ölsem bile
Yine dirileceğim…