Alışkınım bu bölünüp bölünüp tükenmelere
Ben yalnızlığın daha kötüsünü de yaşadım
Tek başınaydım yanında bile
Bana bu sensizlik koyar mı sandın?
Bana bu sensizlik koyar mı sandın
Bu başka gözlerde seni aramak
İzmir�de karış karış aramak seni
Bulamamak�
Yıkar mı sandın�
Bıkar mı sandın yüreğim
özlemelerden seni
Ben ki özlemlerin daha kötüsünü de yaşadım
Sen yanımdayken bile özledim seni
Ellerim ellerindeyken bile
dokunamadım sana
Sevda yüklü şiirler yazdım
ve koştum ardından sevdanın
ulaşamadım sana�
Ellerimi koyacak yer bulamazdım yanında
Deli dolu tutkundum, ölürdüm �öl� deseydin
Yine de aşamadım sendeki umarsızlığı
Bilirim, sensizlik değil canımı yakan
Beni tüketen şimdi bu İzmir yalnızlığı