Büyü sürüyor�
Büyü sarıyor�
Büyü yarıyor duvarlarımı�
Giriyor dünyama küçücük bir kuş
Küçücük bir temas, masum dokunuş
İşte bu yaşamın özü, varoluş
Demeye kalmadan�
Korku sürüyor�
Korku sarıyor�
Korku bürüyor adımlarımı.
�
�
Önce masum bir sevgi, bulutlar kadar beyaz
Sonra alışkanlıklar
Ve sonra bağlanmalar
Sonra kar, sonra tipi, sonra çığ, sonra ayaz
Durmak yok! ..
Freni patlamış bütün hislerin
Dur yok, durak yok�
Hangi yol başında devrileceğiz
Sormaya cesaret yok, takat yok�
Yollar sürüyor�
Yollar büyüyor�
Yollar soruyor hatalarımı�
Gerçek mi bu, hayal mi?
Bir düş mü bu yaşanan?
Bir yanım arzularken, tüketen bir yarımı
Her şey sisler içinde, toz-duman
Bir rüya olsa gerek�
Bir rüya ki�
Sürüyor�
Sarıyor�
Yıkıyor duvarlarımı�