Sevdalı yüreğini bir çocukla bölüştün
İzmir sokaklarına saçtın özlemlerini
Hatırlarım…
Konak'ta bir kafede tanıdım gözlerini
…
Hani fırından çıkan taze gevrek misali
Çocuk bakışlardaki sevinci paylaşmıştık
Bir buğu kaplamıştı tüm evreni bir anda
Ağlamıştık…
Sessizdi çığlığımız
Ne bir gören olmuştu, ne sesimizi duyan
İsyan etmişti seven kalbimiz
Bir yanda biz vardık, öte yanda uyuyan
Ve inatla boş bakan bütün o acılara…
Kırılmıştık…
Konak civarlarında
-şimdi artık olmayan-
yaşlı bir çınar için üzülürdük üstelik
Hiç tanımadığımız yaşlı bir çınar için
Şiirler paylaşırdık, mısralar bölük pörçük
Sonra gökkuşağını indirip gökyüzünden
Doğanın binbir farklı rengiyle örtünürdük
Bir çocuk bakışında şekillendi yüreğin
Rüzgara savurarak taze tohumlar gibi
Yüreğime taşıdın kendi özlemlerini
Yüreğini asırlar öncesinden bilirdim.
Konak'ta bir kafede tanıdım gözlerini