Zaman öğleye yakın
evlerde şimdi mutfak sesleri.
Sırtımı çevirip onaltı katlı kondulara
parkın mavi havuzunda biraz
aldatmak istiyorum gözlerimi.
Bankta üç adam
buruyorlar kalın kara bıyıklarını
yitip gidiyor hevesim...
Neleri alıp götürmedi ki sular...
Nasıl hoyrat bir sevgiyle bozuldu Marmara
nasıl da eksildim
yine de ölmedi tenimin altında
gümüş pullu balıklar.