bir gün gök kubede
bir nida duyulursa
bilin ki benim avazımdır o
bır gül bahçesi
bir çınar,bir cam gölgesi bulamadım.
belkide yok olan,
biten,coraklaşan,
bitirilen dogaya avazımdır o
batıdan güneye
bölge bölge kırlenen çevreye
bülbülerin ötmedigi,yuvasız kalan kırlangıclar
beni buruklaştıran
beni benden alan benim avazımdır o.