Dertleri kederleri arkaya attım
Kendime yeni bir sayfa açtım
Güllerden kendime bir bahçe yaptım
Renk renk açtılar içimde
Umutsuzlukları nefretleri çöpe attım
Sevdiğime sevdiklerime bağlandım
Sevgi bahçemize tohumlar ektim
Gönül sevgi ister şiir bahane
Kocaman kalbim var toplar sevgileri
Ekerim bahçeme veririm herkese
Çok şey mi sevgi vermek
Sevgisiz kalmış gönüllere
Dünyadan bana tasa kalmasın
Nefretle kimse beni anmasın
Kucak kucak gül döktüm yollara
Koklamadan kimse beni anmasın