Kadın iki çocuğunuda yanına alarak evini terketmişti.Aylarca bir kadın sığınma yurdunda kalmış daha sonrada bizim yaşamış olduğumuz kentte bir ev kiralamıştı.Kimseyle tanışmak istemiyordu. Sakın ha kimseye söylemeyin diye de; bizi tembih ediyordu. Tamam demiştik.. Çok hamarat biriydi. Güzel dantel örüyor. Ördüklerini satıyordu. Küçük oğlunu çocukların parasız olarak bakıldığı bir kreşe getirmişti..
Gariban biri diye biz de ona destek olmaya çalışıyorduk. Gün geçtikçe aramızdaki arkadaşlık ilerlemişti.
O dığer komşularlada kısa bir süre içinde dostluk kurmuştu. Çaylar börekler, davetler. Hamur işi ve dantel onun en güzel becerileriydi. Kendisi komşulara misafirliğe gidiyor. Komşular kendisine misafirliğe geliyorlardı. Ara sıra beni de davet ediyordu, çay içmeğe yada bana çay içmeğe geliyordu. Bir gün çarşıdan eve doğru geldiğimde; aralık duran dış kapının dışında duruyor ve kendi kendisine söyleniyordu.
Hayrola ne oldu? Diye sordum. Çikolatalı bisküvi almıştım yok. Dışarda arabaların parkettiği açık alanda oyun oynayan komşu çocukları çağırdı. Onlara sorular yöneltiyor kim aldı diye? Çocuklar adeta çırpınıyor almadık diye. Ben çocuklara inanmıştım. Hem alsalar bile bir paket bisküvi için bu kadar kalabalık etmeğe değermiydi. O gürültüye üst komşu da geldi. Anlamağa çalıştı ne olduğunu. Kadın anlatıyor eşyaları yukarı taşıdım. Çikolatalı bisküvi yok. Öbürü atılıyor. He anam he kim alacak onlardan başka. İkisinin de tavrı hoşuma gitmemişti.
Gözünüzle gördünüz mü aldıklarını deyivermistim. Vay sen misin bunu diyen?
İkiside bana düşmanca bir bakış firlatıp; birbirlerine destek verir gibi baktıktan sonra, sen bize inanmıyorsun da; o el kadar çocuklara mı inanıyorsun? Sonradan gelen biraz yaşlıca olan komşu hem evine gidiyor, hem de söyleniyordu. İçerlemişti gözünüzle gördünüz mü dememe. Diğeri hala yüzünde yaz lekeleri, kına kırmızısı saçları olan mahsum bakışlı oğlan çocuğunu sorguluyordu. Çocuk çırpınıyor du adeta, o hala suçlamasına devam ediyordu. Dayanamadım yine, iyice baktın mı aldığın eşyalara? Yolda düşürmüş olmayasın?
O beni inandırmak istercesine yazlık çocuk arabasını tekrar kontrol etmeğe başladı. Tam o anda çocuk arabasının oturak kısmının kıvrımları arasında; bir paket ÇİKOLATALI BİSKÜVİ yi buldu. Sesini çikarmadan aldı ve evine gitti.
Herhangi bir açıklama yapmadan.Özür dilemeden. Suçluluk duymadan.
1996 Bad Hersfeld
Zeynep Sekerci