Bir vücut şehrini seyran eyledim
İki pınar, gözyaşları don akar
Kırk düşündüm, ikisini söyledim
İkisi de bir tepeden yan akar.
Ağız var ki söz diyerek bal yapar
Ağız var ki salya yapar, yal yapar
Ağız var ki lokumu yer, kıl yapar
Ağız var ki muhabbete can akar
Biri gönül koysa kaşını çatma
Dost deyip herkesi müsavi tutma
Bir elim Ülkü Nur, bir elim Fatma
Bir elime kalem alsam kan akar.
Ben muhabbet sofrasının tuzuyum
Gurbetlerin alnındaki yazıyım
Şu garibin sıla kokan nazıyım
Ben dururum, vakit dolar, an akar.
Bir bedende iki baş var görünmez
İki göz var beni yakar görünmez
Feryadım var arşa çıkar görünmez
Namertlik bu, arkamızdan zan akar.