Hep Kahır
Gönül okyanusu kurudu birden
Nilüferin yaşaması zor kuzum.
Güneşin alazı fışkırdı yerden
Ben doğduğum günden beri susuzum.
Boş dolmaz bir türlü doldururum da,
Gücüm kâfi gelmez kaldırırım da,
Aldırmamak olmaz, aldırırım da,
Hem açım, hem susuz, hem uykusuzum.
Yeşil senin, kızıl senin, al senin
Kovan senin, arı senin, bal senin
Hallerine güldürdüğün kul senin
Kalmadı hayatta hiç tadım tuzum.
Sevdalar sümbülde, gülde umutsuz
Kuğularım kuru gölde umutsuz
Cümle İsmailler çölde umutsuz
Benimse günbegün artıyor sızım.
Sonbaharda suya bağlar dayanmaz
Er direnir, zora dağlar dayanmaz
İçim yanar, ana ağlar dayanmaz
Yürek yağım erir, ben kaygısızım! !
Yârin gözyaşıyla ıslanan Fırat,
Boğazımda düğüm aldığım murat!
Bizi olgunluğa götüren kırat
Hep kahır, hep kahır, hep kahır kızım.