Şiir Arama

Abbas Paksoy - Dayan İnsan

Bir yokuş, beş yokuş, gayretle derken.
Darbe üstüne, tekrar darbe, yerken,
Daha, çekecek çilelerin varken.
Yokuşun bitmez, dayan insan dayan.

Kabahat sende değil, kaderinde.
Neler var kine, senin kederinde.
Beterin, beteri olmuş, berinde.
Nefesin gitmez, dayan insan dayan.

Bütün insanlar, gizemlerle dolu.
Çok zaman, kötüye gitmiştir yolu.
Hepsi de, Allahın harika kulu.
Kaderin yitmez, dayan insan dayan.

Şükre, zikre, vaktini çokça ayır.
Her fırsatında, bolca eyle hayır.
Daim, nefsinden başkasını kayır.
Sevabın batmaz, dayan insan dayan.

Asla bilemen, ölümün gününü,
Mevlaya çevir, gönlünün yönünü.
Kötü insanlar, duymasın ününü.
Zalimler çatmaz, dayan insan dayan.

Takdir ilahi, doğmuşsun bir kere.
Hayatın bitecektir, vere vere.
Sakın ha, bulaşma belaya, şere.
Kudretin yetmez, dayan insan dayan.

Bedenini, kabire yatırmazsan,
Ruhunu da, mahşere götürmezsen,
Paksoyumu, günaha batırmazsan.
Mizanda tartmaz, dayan insan dayan.


Yorum Yaz

Yorumunuz (*)

Resimdeki kodu giriniz

IP Adresiniz: 3.15.239.50

Yorum Yok

Bu söze ilk yorumu siz yazın.