Karnın doyarsa, kalkar her bir yanın.
Çok kötü şeyleri çeker, pis canın.
Yüzülmez sanma, sırtındaki gönün.
Hakkın bıçağı körelmez, kötü kul.
Yaratan, elbette eyler, bir tımar.
Neşeliyken, vurur sana, bir şamar.
Sırtında, ne palan kalır, ne semer.
Bu kadar ileri gitme, kötü kul.
Kör şeytan, eliyle vurmuş aşıyı.
Sana dost eylemiş, nankörle şaşıyı.
Usanacaksın, taşıyı taşıyı.
Dost kazığı yersin, elbet kötü kul.
Sen azmışsın, yolacak yer ararsın.
Şerini getirip, bize sorarsın.
Şeytanın olmasa, neye yararsın.
Yolunu dahi bulamazsın, kötü kul.
Hayırına dağıtın, kimse almaz.
Davetli misafir, sofrana gelmez.
Senin rızkında, helallinden olmaz.
Helal ekmek, haram sana, kötü kul.
Bitecek işi bile, bitirmezsin.
Bir yerde, iyiliğe oturmazsın.
Elinde olsa, yazı getirmezsin.
Kulu, donda öldürürsün, kötü kul.
Kin ile gelir, geçer, böyle yaşın.
Dilini yüler, otuz iki dişin.
Her yerde, küfürü basarsın peşin.
Bir gün, sana döner küfür, kötü kul.
Nereye varırsan, işin görülür.
Dar gönlünde, gerildikçe gerilir.
Yaptıkların, bir gün, elbet sorulur.
Belalı kervanın durur, kötü kul.
Aklın yoksa, gözünde mi, hiç görmez.
Kötünün yanına, iyi kul varmaz.
Hakkın sırlarına, kul aklı ermez.
Sıra kadem-i basmazsın, kötü kul.
Kalbin ile gözün, şeytanı güder.
Ayaklarında, kötü yola gider.
Ölür iken, dilin şahadet eder.
Allah, seni duymaz gayrı, kötü kul.
Bu dünyayı, nice kötüler çaldı.
Ecel, bir pençede, canını aldı.
Kullar, paketleyip, ahrete saldı.
Bilmem, halleri nasıldır, kötü kul.
Kötü kullar, dünyada nasıl yaşar.
Elimiz bağlı, buna akıl şaşar.
Dilimiz, hemen intizara koşar.
Ahrette bile, sevilmen, kötü kul.
Emanetin, bir gün, geri verilir.
Elbet, hakkın huzuruna varılır.
Orda, bütün hesapların sorulur.
Dilin lal olur, konuşmaz, kötü kul.
İnsanı uyarmak, hayır sayılır.
Sanma kine, şeytan seni kayırır.
Allah, cümle kullarını doyurur.
Paksoyda, bir ekmek bulur, kötü kul.