Çakal aslan oldu, aslan da çakal.
Arılarda yapamıyor, halis bal.
Sen, yaşayacaksan, hırsızlığa dal.
Devir değişti, bu zalim dünyada.
Nâssa, bir it oldu, itse bir kuzu.
Maymunlar da, yiyemez oldu muzu.
Çalıyorlar, ta kutuptaki buzu.
Ne olacak, bizim böyle halimiz.
Pire ayı oldu, ayı da kayıp.
İnsanlarda kalmadı, hiçbir ayıp.
Veresiyeyi de, peşine sayıp.
Alıp, alıp, gidiyor, bu has canlar.
Fare kedi oldu, kedi de uçtu.
Hınzırlar, yine meydanlarda coştu.
Kaplan bilene, hazır leşe koştu.
Haramı helali, soran kalmadı.
Keçi, eşekten, daha inat çıktı.
Deve gitti, taşlı bayıra ıktı.
Zürriyetsiz katır da, yükten bıktı.
Hayırına, bir iş gören kalmadı.
Avantaya, selam bile, veren yok.
Paran varsa, senin dostun, gayet çok.
Biz, daha da, Haktan, rahmet dili yok.
Hak, layığımızı veriyor işte.
Her mahlûk, kendine bir maske takmış.
Kendisi eliyle, nesline yakmış.
Paksoyum, canını boşuna sıkmış.
Vakti gelen de, gidiyormuş meğer.