Güneş,sokağımı çoktan bırakıp gitmişti.
Lambaların sarı ışıkları,asfalta yol adını veriyordu.
Kaldırımlar,yollardan kısa bir ömür kadar yüksekti.
Ben balkonda oturuyordum.
Sessizlikti.
Sigaramın dumanı,rüzgara refakat ediyor.
Bakışlarımın adımları,yolcuları taşıyordu.
Her şey tüm sıradanlığıyla ilerliyordu.
Sokak sakinleri birer birer evlerine girdi.
Herkes aynı kapıdan binaya giriyor,
Ancak kimileri merdivenleri çıkıyor,
Kimileri merdivenleri iniyordu.
Düşündüm de...
İnenler,çıkanlardan şanslıydı.
Güneş sokağıma geldiğinde,
İndikleri merdivenleri birer birer çıkacaklardı.
Siyahın örttüğü tüm kiri öldürecekti.
Güneşin sokağıma geldiğinde,
Sarı ışıkları...