Ağıtlarımızı perçemlenmiş
dişlerimiz arasına gizledik.
Sarışın bir bedenin
pamuk tenine dokunurken
Ağlamadık, sızlamadık...
Gün olur dedik,
Zemheri ayını bekledik,
Siftah ederken
Ölümün sıcak nefesini ensemizde
Çıkardık
Zulamızdaki kızılcık şerbetini.
Savurduk suratlarına.
Ağıtlarımızı gün batımından
gün doğumuna birer birer söyledik.