Ne kadar soğuk sokaklar
Üşüyorum canım, donuyor ellerim
Nefesim yetmiyor ısıtmaya
Eskiden olsa, seni düşünür ısınırdım
Şimdi düşünecek sen bile yoksun
Kim bilir kiminlesin gecenin bu saatinde
Kim bilir kimi ısıtıyor nefesin
Aklıma geldikçe beni donduran sen
Kim bilir, kiminle birliktesin
Çektiğim konyak bile yetmiyor ısıtmaya
Zaten o da bitti neredeyse
Birazdan resmine bakıp yine seni düşüneceğim
(Köşede yine köpekler var
Şu köpeklerle de bir dost olamadık gitti
Ben bıktım kaçmaktan
Onlar bıkmadı kovalamaktan
Bir araya geldiler mi canavar kesiliyorlar
Aslında bazı insanlara benziyorlar
Tek tekken yüzüme gülüp
Bir araya gelince saldırıyorlar)
İçecek bir şey kalmadı
Resim dedim de unutmuşum ne resmi
Geçen gece yırtmıştım resmini
Ve bir kanalizasyon çukuruna savurmuştum
(Savruluşunu seyretmek önce zevkliydi
Ama sonradan pişman olmuştum)
O gece resmine bakarken
Önce güzelliğinle mest olmuştum
Sonra dayanamayıp başlamıştım küfretmeye
Ama suç benim değil, öyle inat inat bakmakla
Sen öfkelendirmiştin beni, neyse geç oldu
Birazdan otele gidip biraz uyurum her halde
İnşallah resepsiyonda kimse yoktur
Yoksa yine dışarıdayız bu gece
Başka bedava otelde yok bildiğim
Tek bildiğim otel bank 24
Hani şu taksimdeki ona kadar yürüyeceğim
Havada soğudu kış geldi iyiden iyiye
Elime biraz para geçsin
Bu yırtık elbiseleri değiştireceğim
Eve de gidemiyorum aylardır
Yüzüm yok kimsenin yüzüne bakmaya artık
Paramı da tükettim son kuruşuna dek
Kimi zaman biri çıkarıp üç beş kuruş veriyor
Önceleri zor geliyordu, ama artık alıştım
Kim bilir daha neler göreceğim
Daha ne kadar küçülecek yüreğim
Daha kaç gecem sokaklarda geçecek bakalım.
Ahmet Aksoy