nerde kaldı eskiyi anan ihtiyar bakışlarımız
biz geçtik tufandan izsiz kaldık
kim anar şimdilerde geçilmiş güzelliği
ayna belki o anar ama saklayamaz zamanı
açılmaya unutulmuş sandıklar gibiydik tavan arasında
bir el belki bir el uzanır yalnızlığmıza