Usul ve sessiz
Aynaya bakıyorum
Kırık, yer yer çatlak
Lakin hep aynı yüz
Aynadan yansıyan
Ayna gösterir derler
Karşısına çıkanı
Ama hep kesik oluğudur
Görüntünün, bilmedikleri
Gözüm bir yanılsamada
Aklım dolanırken
Bin bir koridorda
Aynaya bakıyorum
Sessiz ve usulca
Ve her seferinde
Değişimi fark ediyorum
Sağa konan
Hep sağda değil
Sola konan
Hep solda değil
Çıkarsam diyorum,
Çıkarsam yüreğimi,
Görebilir miyim,
Hiç değilse
Şimdiki değerini.