Çilekeş dünya, yolculuk ayazında
Birkaç ıslak mendil ardı sıra
Ayvaz bir çocuk gibi yol boyu ağaçlar
Anadan alınma bir çıkın, hepsi hepsi
İki lokma ekmek birkaç zeytin
Ve sivrilmiş bir hüzün
Ayrılık, iki ucu kırık bir ok
Bir parçası anada kalmış
Diğer parçası yolcuda
Ki çıkmıyor yürekten, yaşamak için
Çilekeş dünya, yolculuk ayazında
Birkaç ıslak mendil ardı sıra
Ayvaz bir çocuk gibi yol boyu ağaçlar
Yolcunun aklı ne gittiği yerde ne de yolda
Bom boş kalmış içindeki neşenin yeri
Tez elden anasına haber iletmek
Tek aklındaki gittiği yere ulaştığında
Ki o zamanlar mektup daha bir anlamlı
Zarflar daha bir kokulu
Hüzün kokusuna göz yaşı kokusuna
Boyanmış satır satır işleyen sözcükler
Postacı denilen kişi en çok beklenen
Bir ocakdan asker ocağına yolcu olduğunda.