mavi gözlerinde gecenin
saatleri alınmış duvarlar
sıradan ikindilerdim
masada buğday sarısı yapraklar
gecenin zülfü üzerime düşkün
hüznüme alınmış kan damlar
esin usturamda kalemdim
damarlarım ağlar
deli gençliğini yitirdi gün
bir kez daha öldü canlar
kaç çocuk eskittim
yapraklarda mürekkep yanar