ah bir izin versen Rabbim
makberinde dökebilse ölüler göz yaşlarını
ki o göz yaşlarıyla gitse tüm günahları
yer altı nehirleri bentlerine esir olmazdı
ah bir izin versen Rabbim
ruh ruh terk ettiğinde fani devranı
ibadetinde kusur etmeseydi mahşere dek
firidevsin insanlarla dolup taşardı
sen ki bağışlayan sonsuz İrade
Vahiy ettiğin gibi affedersin elbet
lakin söylediğin kesin bir söz vardır
bir tek kul hakkı kuldan sorulur
ah Rabbim eğer bilebilseydi insanlar
haktan öte dünyevi borç yoktur
işte o vakit dünya cennetin
ahir cennetine bahçe olurdu.
Ahmet Aksoy