şansı tükenince
ölüme adar kendini insan.
kıyıda köşede
geçmişinin
ırzına geçildiği
günleri hatırlar.
pislik vazgeçilmeyecek kadar
kutsaldır onlar için.
asla çiğnenilmemesi gereken kurallar gibi.
rüzgar hep arkadan vuruyor,
alay edercesine esip geçiyor bir an
güle güle gidiyor
sonrası ölüm ölüm
yürüyor.
kedi-köpekler gülümsüyor.
ve
çöp kovalarında
anılarıyla buluşuyor
insan..