Olabildiğince yakın oluyurum
kendimle
kaçamak konuşuyorum
buluşuyorum,konuşuyoruz sere serpe
müzik var,sigara var
bizim ötemizde
odam
bizim kadar
ben ve ben
kavgalarımız deniz
barışımız oyalı
el işi.
Uyarlıyorum yaşama kendimi
yaşam bize uyarlanmaz öyle değil mi?
İçten bestelerim en sakininden
es geçiyor yaşam
bestelerime.
Küçücük,minnacık,pirecik
istemim
yelkensiz yüreklerde
sevgili gemim
dilenir oldu sevgiye
umuda ellerim.
Kalabalıklardan
meydanlardan
demir atmadan dönerim
hayranca izler beni gören
dostca mı süzer beni bilmeyen bilen..!
Berrak görünmüyorum bazen yakınlara
deniz bulanık çıkamıyorum bulutlara
derinlerdeki saydam yosunlar
istemleri yok ama
denizler dolusu mutlular
bende geçmiş günlerin hüzünlü gölgesi
zehirlenmekte pirecik istemlerim
bitecek mi acaba nefesim...!