Beni boşuna kemiren
bu sıradan acılar ağını ördüğünde beynime
bel kemiğim
kafatasımı zaptedemez olur.
Uzak doğulu insanlar gibi çekilir gözüm
bir tarafı tıkanır burnumun
erir gider yüreğim
duyumsayışlarım bir türlü ayağa kalkamaz olur
sıradan bir kaleme tutunurum
kendi çamurumdan silkinmek için
sıradan bir kağıt yatırırım
avucumun içine
yürürüm sıradan acıların üstüne
apayrı hecelerle
dağıtırım acıları
yatarım kulağımın üstüne
doyuma gider
duyumsayışlarım.