Gülümsemeli zamanlardı öncesi tarihimizin
enteresan şeyler dinlerdik blueskiden güzeldi
solcuyduk en önemli şey paylaşmak sanıyorduk
baktık sonra gördük paylaştıkça azaldığımızı
dağıldık azar azar sonunda bu hale geldik..
Rabbim, şimdi içimde katından ırak bir korku
terli hayvanlar gibiyim yok yere telaşlanmış
söylesene okuduğum kitapların hangisinde
karşılığını bulabilirim hüznümün?
büyüdükçe büyüyor öfkem anneme devlete kendime
annem sinirlendiğinde epilepsi krizi geçiriyor
ben desem bir yerinde takılıp kaldım hayatın
ve devletin bekasından sual olunmaz amenna
kendime gücüm yetmiyor
devlete gücüm yetmiyor
bir anneme yetiyor gücüm
bağırıyorum avazım çıktığınca..