AKŞAMLA GELEN KADIN
Dalgalar durulur
Rüzgâr yatışır
Yanık sesi duyulur ölümsüz sazın
Büyürken gölgeler «Sarı Germe» de
Kuşlar ve böcekler
Susar ansızın.
Bir kadın uğurlar
Her akşam vakti
Al yelkenli gemisini Temmuz'un
Yaz bulutu gibi uçucu
Zeytin dalı gibi kıvrak
Bir yıkık mabetten çıka gelir
Ağlayarak
Saçları kumlarda uzun mu uzun.
Kimsin sen - derim.
Nereden geldin, nasıl?
Ben buradayım - der
Doğdum doğalı Belki bin... belki onbin yıl
Efes'li bir balıkçı kızıyım
Likya'lı bir prenses
Bir Yörük güzeliyim
Bir Karya'lı
Ben anayım, yavukluyum
Sevgiliyim, bacıyım
Kâh zincirlere vurulan köle
Kâh başların tacıyım
Sabahla düsen mutluluk
Ümit, özlem, gözyaşı
Akşamla gelen acıyım.
Ben Helenim, Kibeleyim, Belkısım
Emineyim, Nilüferim
Gülkızım
Bazen binlerceyim
Bazen yalnızım.
Kuşlar ve böcekler susar ansızın
Hüzünle bakarız birbirimize
Ben,
Ve akşamla gelen kadın
Birer damla yaş akar
Gözlerimizden
Üstüne alın yazımızın