Senin hasretinle böyle yanarken
Savur küllerimi atı ver gitsin
Karanlık kuyuda yol bulamazken
İçime bir nebze dalı ver gitsin
Hasretin içimi yakıp kavursa
Kurumuş yapraklar yerden savrulsa
Kalbimin tek sahibi seni bulursa
ben yanmi$im sen yanma,bana yeter
yansin dost ate$inde o seni,beni yakmak isteyen
koz lazim olur;tozdan,komur den olsun beter
varmak ister ellerim el versin diye;uzatamam
karanliklari darmadagin eder insanlik du$uncem
ruyalari pek sevmem inanmam
yol yakin olacak yakinda,gelmekten korkmam
sarsin bedenimi kollarin o sicak sevginle,yorulmam
du$manina du$manim,insandan ayrilmam
arsiza edepsiz derim sabah ak$am
dost olmam
hasretlikleri bitmiyor gonlum de
dinmez acilari kalbim de
seven seveni terk eder mi hiç.? inanmam
gurbetteyim,desem;yalan olur aglamam
yàrene ne desem dayanmaz,ozlem kokar buram buram
içimdeki sevgiyi al n'olursun can...
bir anligina sevgimi ona ver ki;anlasin,anlatamam
sevgin...adinda beter dir canan
a$k gerçektir sevenlerce derim,odur inanan
neden,neden der halen o,bilip anlamam...
hasretlikler çogalir gun be gun,analarim ,tamam
ama..
lavlar kadar kizgindir bende ki,ta$iyamaz ba$kasi,$upheci olmam
yan diyorsan,yanarim..
bali...
kullerimi savuracagin okyunusun adini soyle de,atsinlar,
seni yormam...
Ve...
ve...
ve...
devami yakar beni,dayanirim ama...
uzmesin diye seni...
ya
za
mam. !