BİR DÜŞ
bir nisan pazarı. belki de cuma. iyice karıştırdım artık günleri
elimi uzatıyorum tutsana. başım dönüyor düşebilirim
elimi uzatıyorum tutsana. bulutlar çöküyor gözlerime
elimi uzatıyorum tutsana. yüreğim ağrıyor ölebilirim
elimi uzatıyorum tut ve bırakma. dayanamam tek başıma
aylardan nisan
günlerde belki bir görüş vakti
elimi uzatıyorum tutsana
ya da bir içli türkü söyle
sıçramalarla uyanıyorum geceyarıları. düşiçindeyim
aklımda dayanılmaz bir sancı
bir hayal gibi dolaşıyor etrafından insanlar
ve sadece gözlerini gördüğüm beyazlar içinde bir kadın
elinin içiyle kapıyor gözlerimi: ÖLMÜŞÜM
elimi uzatıyorum tutsana
bütün zehirler karışmış damarlarıma
elimi uzatıyorum tutsana
yağıyor üzerime dünya
biliyorum ki bir zaman sonra
çiçekler satacak genç bir kız sokaklarda
iliştirip şiirlerimi yakasına
-bayım bir çiçek alır mıydınız
açlık grevinde öldü arkadaşımız
ben sevda diyorum adına