uslanmaz deli gönül yine tutuldun
av oldun ellere çırpındın durdun
sonun hayır olsun bir güzele vururldun
sevincin çiçek açtı al dudaklarda ballansın
ne gurur kaldı ne de ciddiyet
şimdi hepsi ayaklar altında
şu güzeli görmeden önce
parmakla gösterilirdim efendi diye
seni yaratan keşke ben olaydım
kendime senden bir pay alaydım
hiç nasip etmezdim şu adi kula
kullar içinde ah bir ben olydım