Seyyah
Bu kalp dağbaşında ıssız bir evdi,
Galiba yolgeçen hanı zannetti.
Ansızın sorgusuz sualsiz içeri girdi,
Kendinden emin başköşeye geçti.
Bir zaman ağırlandı kalıcı gibi…
Duramadı,gözlerini kapıya dikti.
Seyyahmış meğer kendisi,
Yetmezmiş bir tek kadının sevgisi.