Yıllanmış Aşk
Defterimin arasında kurumuş bir papatya
O en güzel günlerimin cılız bir hatırası
Beyazları sararmış papatyanın
Yerle bir olmuş bir geçmişin
Ağlattığı sayfaların ölmüşlüğünü seyrettim
Birer birer canlandılar sanki..
Yeniden aynı heyecanı hissedemesem de
Gözyaşlarım herşeyi cevapladı gibi
Dumanlı gözlerini seyretmek gibi bugün gökyüzünü seyretmek
Bir gün bile onun gözlerini yaşlı görememenin doyumsuz bir sevki
gibi izledim yağmuru
Susuşunu bir şimşekle bastırdı.
Şimdi biri çıksa karşıma diyebilir miyim
Senin kadar sevmedim hiç kimseyi diye acaba
İşte bu cümleme layık
Ve senden daha çok sevebileceğim kimse olmadı
Denemeler hep başarısızlıkla sonuçlandı
Hep başımı eğip kaçtım
Koşa koşa hem de
Kimden kaçarcasına bilmiyorum
Ama hep arkamda kırık kalpler bıraktım
Onlad sen gibi değillerdi gerçi
İnadına koştular peşimden
Aşklarının huzurundan ayrılmadılar
Sen kaçtın benim onlardan kaçışım gibi
Suçluydun sen ve bir suçlu doğurdun
Bir farkımız vardı bizim
Biz yıllanmış bir aşka ihanet ettik...