Hem küçük, hem de azıcık
bir parça umut gibi diyorum.
Peşim sıra dalgalar, fırtınalar kopuyor
günlerimden.
Uzun yolların arasından
nicedir özlemişim diyorum
Kararıyor ortalık gecenin zifiri ayazına doğru.
Bekliyorum.
Bekliyorum.
Bekliyorum.
Tam o anda şafak sökerken dağınık saçların gibi kızıl.
Seni görüyorum.
Denizleri birleştiriyorum. Sonsuz ve hiç bitmeyen
Yağmur ıslatıyor sabahın serinliğini...
Kızıl saçlarında parlayan yağmur kristalleri
Kayıyor yüzüne doğru ince ve sakin
Bakıyoruz bir palyaçonun o umursamaz
o sevecen görüntüsüne,
sen, ben ve
bir gülümsemeyle,
hatırlanan o eski ve kırık
düşleri unutturan
yaşanası
Şu hayat!...