Ne zaman ki bir gün
Emin bir gülümsemeyle kaldırsam başımı
Kirpiklerime üşüten çiyler inmeye başlar
Şafağın soğuk rüzgarı sarar bedenimi
Işığı çalınmış bir çadır yükselir gözlerimde
Her yeni doğan güneş
Emekçi bir annenin evde bıraktığı
Bebeğin yalnızlık hissini verir
Birbirine karışan serçe şarkılarında
Hüzzam fasıldan gurbetin ürkekliğini yaşarım