Günümüzde gittikçe azalan erdemlere öyle çok ihtiyacımız var ki...Sevgisizlik maddi egemenlik,kavga kaos sardı her yanımızı..Gittikçe azalan değerlerin yerini başka şeyler doldurdu hızla. Mutlulukda bu yüzden cimrileşti hayatımızda.Allahın bize verdiği o yüce duygu, gerçek sevgiyi bir kenara atan insanlar, toplumlar mutsuzluğa mahkum eder kendilerini...Sonunda ölümü paylaştığımız bir dünya için ne kadar yazık..
Dosta İthaf
Biz gençliğin ateşini beraber yaktık
Küllerini anılara yaşamın rüzgarına savurduk,
Beraber eşeledik hayatı ellerimizle
Ayrı vagonlarda olsak bile aynı duraklarda durduk...
Bakışlarımız dokunurken birbirine,
Kalbimizde doyumsuz duygulara kucak açtık
Geçilmez gurbet dağları girse de aramıza,
Sabır çiçekleriyle dolu nice yollar yaptık....
Üşürken hayatın içinde hüzünle,
Sıcacık sevgiler örttük üstümüze
Şefkat sildi akan yaşlarımızı
Beraber yaşanmışlıklar sindi gülüşümüze..
Fani bir dünyanın yolcusuyuz hepimiz
Ama biz seninle hiç ayrılmayacağız.
Ölümün ne hükmü var ki gerçek sevgide,
Yok olsak bile birbirimizde yaşayacağız..