bir şehrin ilk halindeyim
köşker suyunda kösele
kilim kokusu çivit sevinci
ev geri alınıyor
çiriş kabında yelken
biçimliyor kesik eşyayı
delirmiş harf eski sayı
batsa taşırmaz suyu
ev geri alınıyor
avusu kâhin mirası
çıkrığı çıbanlı yüzüm
ambalajında bir tanrı
ömrü kendine zimmet
esirgeyen bağışlayan ölüm
kime ziyade pay
kendinden susuyor ev
ev geri alınıyor
kalanıyla kimsesiz
tuhaf tanıdıkları çivili
çinko kapıda kayıp
kuyusunda kurumuş korku
üşüyor köşker suyunda
uykunun bas çocuğu
çırpınıp sadeleşiyor
evden eve geçiyor dal
tanıdık bir kalebend
su içiyor arktan
eskitilmiş din tadında
uzun uzun uyanmaya
ev geri alınıyor