Nisan yağmuruydu camda buğulanan
Her yıl baharlar süslerken gözler buğulu
dalıp gitti
Bilmem kaçıncı bahardı
Yenik düşmüştü aşka
Papatyadan fal açmıştı
seviyor sevmiyor
Serçeler cıvıl cıvıl
Güneşin gözleri bulutun arasında
Saçlarını tarıyordu meltem
Kocaman açık alanda
Ve kalabalıklar içinde yalnızdı
Avuç içine sıkıştırıyordu parmaklarını
Dişleri keman yayı
Akordu bozuk bir bahar
Bir kuş ilişiverdi gözüne
Ötüşlerinde neşe mutluluk
Daldan dala zıplıyordu
Ürperiverdi bir anda
Bir ayak sesiyle
Ağır ağır yaklaşan yanına
Kadının gözleri menekşe
Adamın gözleri menekşe
Kuşlarla uçurdu yüreğini
Baharın gözleri menekşe