karanliklar içindeyim
ay yok yildizlar küsmüs geceye
gecenin içinde yüklü kagni
ayaklarim titrer zorlanirim
gelir gider döner bakarim geriye
ne yardima gelen vardir
nede isik zerresi karanlikda
kaybolurum oldugum yerde
yüküm agir ay dolun gri bulutlar ardimda
göz kirparim gizlice araliklardan aya
bazen cekilir yolumdan yürürüm
bazen yillarin yükü sirtimda
akil kalmadi aslinda ya
sanirim yaslilikta var ayak tabanlarimda
unuturum bazen ne yaptigimi
çelisirim kendi kendimle..