bir resmin izdüşümüydü
yola düşüren gözler
çılgın düşler de aşk
papuç bırakmamak için hayata
bütün gözler üzerinde
ilk kez kendi için bir şey yaptı
deli dolu aptalca
sürüklenip yüreğinin peşinden
gözlerini gözlerine doladı
parmakları saç ucunda
kestaneydi dolunay gözler
gizli sevmelerdeyken dili
nazik parmaklarıyla sundu
hatırı kırk yıllık kahve
kendinden bir şeyler anlattı
dilin kemiklisinden sözlerdle
kendini ararken şair bir yerlerde
sıcak bakışlarda kayboldu
gizem dolu bir zincirin halkası
eksilmeden çoğaldı