bir türküde dinledim bu gün seni;
harman sonu tozları savrulurken
düğün dernek kurulmuştu sabahtan
hani yarına umut ektiğimiz bir an
hatıralarla gelip geçtin gözlerimden
çocuklar koşturuyordu bayramlıklarıyal
toz duman yollarda davul zurna peşinde
al duvak kapamıştı yüzünü
gelin olmuş gidiyordun at üstünde
inlerken kurşun sesleri dağ tepelerinde
mavi vurulur bazen sorgulu bazen sorgusuz
adı konulmayan duyguların gizinde
yelken açılmışken hayat denizinde
yarınlar yarım yamalak sarılmış bir bohça
neticesi yıllarca sorgulanan
ürettiğimiz varoluşumuzun sebebi
aynaların yansımasında bulduğumuz
suretlerimiz bin bir çeşit maske
bazen soyut bazen somut gerçeğimiz
endişe korkular ve umut