bir kus yuva yapti anlik
çarpti deli bir rüzgar
ates etti avci
yüregimde taze bir yara
kirpiginden süzülüp geldi ok
ilik bir aksam eseni oksadi
yapraklar serinlik verirken
gözlerinden güldü gece
özü dogru
yüregi anamin ak sütüydü
serefe kalkan kadeh
dostlugun ilk adimi
telefon tellerinde
sesinin sarhosu olmusken
güne baslamak