hiç aramayın vede sormayın
biliyorum ki
ya yoğunsunuz
yada yorgun
belkide zamansız
sizi nisan kaçışlarımda tanımıştım
kelimeleri süsleyerek
boncuk boncuk dizerdiniz
beyaz sayfalara
hep hep seviyordunuz
ve de daima
bir köşesinde
ipek böceği yetiştirdiğiniz
yüreğiniz
harran ovası kadar geniş
ve alçak gönüllüydünüz
menekşe gözleriniz vardı
rengini seçemediğim
güneşi yüzünüzde bulurdum
varlı vakitsiz
kulaklarımda sesin
yüreğimde ıslık çalan çocuktu
siz hep ve daima vardınız
eğlence gecelerinde
dost sohbetlerinde
dostluğun adıydınız
varlığınız tiryakilikti
kadeh tokuşturduğunuz
kadehler gülerdi
sizi herkes sever ve sayardı
hep ve de daima
heceleri işlerken mavi düşlere
nakış dokur parmaklarınız
her nakışta ayrı bir anlam
siz hep ve daima yazarken
yarım kalmış hayaller
sevgi dostluk ve aşkla
gizeminde sözcükler can bulur
işte bu yüzden sizi seviyorum.
hep ve daima