Kırılan vazo'nun
ahı tuttu.
Bir adım önüme geçti
yokluğun,yoksunluğun
farkında değildin.
Belki!
Ruhumun dikiz aynasından gözetliyordum seni.
Sağ elimin avucuyla
kavramıştım!
Sana ait olan
kaktüs çiceğini.
Belirsiz bir hal alıyordu
uzaklaştıkça gül'ü benimseyen yüzün.