Senin, o masum çehrenle bütünleşmiş gözlerini,
hafızama kaydettim...
El yazması, göz nurun olan gül kokulu vecizeleri,
kalbime hapsettim...
Seni bir daha silinmemek üzere benliğime yazdım.
O siyah, gür saçları yolunu gözlerken ağarttım.
Gülen gözlerimi ağlattım... Farkında mısın?
Farkında mısın?
Kirdim sana şiir yazan elimi.
Kestim ismini sayıklayan dilimi.
Kör ettim resmine bakan gözlerimi.
ve... öldürecektim senin olan kalbimi...
yapamadım..
Farkında mısın, sana kıyamadım...
Sana kıyamadım.